Wandelen haalt je uit je hoofd

Elke keer als ik ga wandelen, valt me hetzelfde op. Ik ga uit mijn hoofd en terug in het lichaam. Zodra ik buiten kom, zakken mijn schouders, haal ik diep adem en zucht ik een paar keer lekker door. Moeheid, het gebrek aan energie en een vol hoofd geven de neiging om langer door te gaan met werken/social media/to do’s en meer bankzitten. Wat niet helpend is om fit te worden of te blijven. Het in beweging komen van het lichaam leidt tot het weer gaan stromen van mijn energie.

Tegenstelling

Het lijkt een tegenstelling, om te gaan bewegen als je moe bent. We weten het echt wel. Dat het advies is om toch te gaan sporten en iets te gaan doen, ook al ben je moe. Maar het is zo makkelijk het niet te doen. We realiseren ons vaak niet dat onze hersenen de grootste energieslurper zijn van het lichaam. En hoe belangrijk het is om hersenactiviteit af te wisselen met een breinpauze.

Stromen van energie

Voor mij helpt wandelen altijd, op elk moment. Wandelen haalt me uit mijn hoofd. De ruimte om me heen van de lucht, de bomen of water van rivieren en de zee geeft direct een verbreding van mijn blik en een ander perspectief. Mijmeringen, het meanderen van gedachten, het brein komt tot rust. Zachtheid komt terug in mijn ogen en lijf. Er ontstaan creatieve invallen en inspirerende ideeën. Het geeft plezier! Zeker als ik me richt op zintuiglijke indrukken: voeten die de grond raken, de kleuren en geluiden van de natuur.

Zoals de Vietnamese meditatieleraar Thich Nath Hahn zegt:

Aandachtig lopen maakt dat je geest tot rust komt

en je naar de stem van je hart kan luisteren

Herken je dit? Wat doe jij om je denkende hoofd een pauze te gunnen? Hoe gaat jouw energie weer stromen?